Alex Ferguson ve Final

Yarın 4 sınav var. Bir ben var ; ders çalışssam 4 tane sınavın yetişmeyeceği kaygısı , çalışmasam sorumluluktan kaçışımının vicdan azabı. Hepsi bir yana yazmak istediğim çok özel bir konu var. Yıllardır hayranlıkla takip ettiğim S.Alex Ferguson'un çöküşü.
.

 

 Şampiyonlar Ligi finalinde sahadaki aciz Ferguson tüylerimi diken diken etti. Sahayı çıkardığı kadro tek kelimeyle rezillik .Barcelona'nın inanılmaz orta alan gücüne (Xavi , Iniesta , Busquets , Messi ve yeri geldiğinde Pique) karşılık tek başına Carrick. Neye güvenerek böyle bir tercih yaptığı belirzilik abidesi. Kulübede Fletcher ve Anderson gibi rakibi ısıran , top çalan , hızlı hücuma çıkabilen ve derinlemesine düşünebilen komplike oyuncular mevcutken orta alanı bu kadar boş bırakması akıllara zarar. Ki çok fazla geri gitmesine gerek yoktu. Barcelona'yı ve İspanya'yı en çok zorlayan 3 sistem vardı ;Arsenal'in 4-3-3'ü Dünya Kupasında Paraguay'ın 3-5-2 'si ve Real Madrid'in 4-5-1'i. Arsenal zaten Barcelona stilinde oynamaya çalışan bir takım. Diğer iki sistemin de ortak özelliği çok kalabalık orta alana sahip olmaları. Bunları uygulamak zorunda değil elbette ki. Ancak orta alanı kalabalık tutup rakibini bunaltmalıydı. Ferguson tüm gerçekliğiyle intihar etti. Oysa orta alanı kalabalık tutsa hücumda Wayne Rooney gibi dünyanın en forveti vardı. 

Hadi diyelim Carrick'e çok güvendin. Tamam ilk yarı da berabere bitti. İyi güzel. İlk yarı başladı Barcelona 10 dk inanılmaz bir baskı kurdu. Ufacık çocuğu ekranın başına oturtsan gol olacağını söylerdi. Ve sen , 25 senelik tecrübe, kulübede rahat rahat oturdun. Yerinden dahi kalkmaya tenezzül etmedin. Gerçekten artık birşeyleri bırakmanın vakti geldi sanırım. Manchester United'ın yeni bir oluşuma , yeni bir havaya ihtiyacı var. Daha dinamik , daha canlı , oyunu daha iyi okuyan bir teknik adama ihtiyacı var. Evet Ferguson çok özel bir isim ancak artık vadesi dolmuştur.

Abdullah YAVUZ